Varolma arzusu ve iradesi; yalnızca başımız sıkıştığında okuyacağımz iki dize ve meydanlarda atacağımız içi boş hararetli nutuklarla değil; büyük ve köklü bir tarih bilincinin evrensel değerlerle yoğrularak aşılanması ile beslenir ve gelişir. Bu mübarek topraklarda, hasbelkader yaşayamayız. Maazallah, Bizans bu toprakları bir defa kaybetti. .
İçi tamamen boşalmak üzere olan kurumlarımızın yeniden inşası/ihyası ve bir gelecek projeksiyonuna dönüştürülmesi kaçınılmazdır. Tarihin ve taliin dönüm noktasındayız. Daha geniş ve kapsayıcı düşünmeli, geleceğe yönelik kültür kodlarımızın refakatinde projeler yapmalı ve 80 milyonu ve gönül coğrafyamızın bütün bileşenlerini bu kutsal ülküler etrafında birleştirmeliyiz. Zira, her şeyi parayla, çıkarla ve şöhretle değerlendiren dünyaya söyleyecek sözümüz vardır. Dünyanın; "Yerdeki karıncaya ulu bir nazar var..." diyen Yunusca duyuşlara, dokunuşlara ihtiyacı vardır.
Türk milleti, yeniden doğuşun öyküsünü yazmak için, daha hangi musibetlerin olmasını bekliyor?!..
